Hydroblading

Hydroblading – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. sekwencji kroków. Jest wykonywany przez łyżwiarza podczas jazdy na głębokiej krawędzi łyżwy, gdy jego ciało jest wyciągnięte w niskiej pozycji tuż nad taflą. Możliwe są różne warianty ułożenia ciała łyżwiarza i wykorzystywanej krawędzi łyżwy, ale najpopularniejszy hydroblading wśród solistów i solistek polega na jeździe tyłem na wewnętrznej krawędzi zgiętej nogi łyżwiarskiej, podczas gdy noga wolna wyciągnięta jest poza okrąg kierunku jazdy poziomo do tafli lodu, a górna część ciała jest pochylona wewnątrz okręgu bez podparcia lub z podparciem jedną lub dwiema rękami^[1]. Pary taneczne wykonują hydroblading podczas podnoszeń łyżwiarskich.

Nie wiadomo, kto po raz pierwszy zaprezentował ten element łyżwiarski, ale został on spopularyzowany przez kanadyjską parę taneczną Shae-Lynn Bourne i Victora Kraatza w latach 90. XX w., zaś nazwę „hydroblade” wymyśliła ich niemiecka trenerka Uschi Keszler^[1][2].